Love, Music, Uzuri baby…!
De finale van de Music and Fashion Battle is achter de rug en guess who won? I did!
De finale vond plaats op zondag 22 januari in de Modefabriek in de RAI Amsterdam. Aanvankelijk dacht ik helemaal niet dat ik zou gaan winnen. Ik wil mezelf niet neerhalen, maar ik had echt nooit gedacht dat ik zou winnen. Ik hoopte het natuurlijk wel. De andere ontwerpers waren Deveney, Nawal en La Femme Chic. Ik had hun ontwerpen al gezien( want je wilt altijd kijken wat je tegenstanders hebben gedaan) en natuurlijk met de mijne vergeleken. Na het zien van hun ontwerpen dacht ik wel dat ik een goeie kans maakte(uh uhm), maar natuurlijk is niks zeker.
De aanloop naar de 22e was echt een rollercoaster of emotions. Weken was ik aan het werk: schetsen moesten af, stoffen moesten worden gekocht, modellen moesten worden gekozen, make-up en haarstylisten vinden, muziek worden geregeld, accessoires en schoenen voor de show en natuurlijk de productie van de kleding (wel zó belangrijk!) moest op tijd af. Ik moet toegeven dat ik laat ben begonnen met deze collectie. Ik had verschillende thema’s in m’n hoofd en ik wist niet welke ik moest kiezen. Ik vroeg vriendinnen en m’n zus naar hun mening en uiteindelijk koos ik zelf eentje wat ik hun toch niet had voorgelegd. In eerste instantie wou ik zo’n goeie indruk tijdens de finale achterlaten dat ik thema’s koos die best wel moeilijk waren, vooral om ideeën te krijgen en te beginnen met schetsen. Hierna waren natuurlijk weer weken verstreken en telkens wanneer een zekere vriendin vroeg “ben je al druk bezig met je collectie, ben je al ver”? zei ik: “ja, gaat goed. Moet nog een paar maken”. Wat ik eigenlijk bedoelde was: “Ik moet nog beginnen” .
Uiteindelijk had ik een thema gekozen voor mijn collectie en dat is geworden : “FuturiChic”. Hiermee wilde ik een collectie maken met futuristische elementen, maar nog wel dichtbij mijn persoonlijke stijl - wat meestal terugkomt in Uzuri Couture - “casual chic”. Ik wou een speelse collectie, maar draagbaar. En ik wou gebruik maken van funky accessoires, gekke make-up en aparte schoenen om die thema nog meer op te stylen (wat goed gelukt is). Ik heb 7 outfits gemaakt dat bestond uit: een rok en een jasje, een rok en een blouse, een slim fit broek met een blazer, een korte broek met een blouse en een mouwloze blazer, een wide fit broek met een jasje en twee jurkjes.
Ik was 2 weken voor de show zwaar in de stress. Het werd me op een gegeven moment echt allemaal te veel. Ik vond zelf dat ik nog teveel moest regelen (tja, dat krijg je als je alles zelf moet doen) en dat dingen niet goed gingen. Eén ding met mij: je zult nooit merken dat het niet goed gaat. Ik ben niet zo van het delen van mijn emoties. Maar natuurlijk werd het zo erg dat m’n zus (die ik in die weken best veel sprak) en een paar andere mensen het wel opmerkte. Op een gegeven moment ging ik die mensen afkatten en ja dan merken ze inderdaad wel dat ik opgekropte frustraties heb. Een paar dagen voor de show nog de modellen de kleding laten passen, even een paar dingen regelen met mijn geweldige styliste Nilda Robalo, de puntjes op de i zetten voor de muziek met “Reghy Germano” en de fabulous accessoires krijgen van Chivas Customs en toen was ik er klaar voor!
De dag van de modeshow brak aan. Ik was niet meer nerveus, maar ik had er juist heel veel zin in! Ik wist dat als ik niet zou winnen dat ik in ieder geval 2e zou worden ( the thing is: alleen 1 persoon kon er met de prijzen vandoor ha!). Alle voorbereidingen werden tussen 12.00 – 16.00u getroffen, nog 15min geoefend op de catwalk en toen was het SHOWTIME! Ik was als laatste en als icing op de cake was m’ n ma te laat voor de show. Die stond voor de deur en mocht niet meer naar binnen (kwam gelukkig wel tijdens het juryberaad erin)! De eerste klanken van de dope beats van “Young & Black Productions” klonken door de speakers en mijn eerste model kwam op. Ik hoorde het publiek klappen en ik dacht bij mezelf “ y’all ain’t seen nothing yet”. Ik was zóóóó zelfverzekerd die dag! AL HELEMAAL door de smsjes van mijn zus die mij na elke show van de andere ontwerpers sms-de. Want degene waarvan ik dacht dat grote kans maakte om te winnen kreeg het meeste kritiek van de jury! Toen moest mijn laatste model op, daarna was de finale ronde en mocht ik op! Meestal ben ik zo verlegen wanneer ik op moet, maar die dag was ik zo zelfverzekerd. Ik genoot enorm! Toen stond ik daar voor de jury: Els van der Plas van Premsela( die de stimuleringsprijs van 2.250eu sponsorde) , Mariana Verkerk catwalkcoach van Holland’s Next Topmodel, Stevan Dahlberg van JFK magazine en de CEO/ oprichter van Coolcat. De presentator Maik de Boer kende ik van de editie in oktober dat ik had gewonnen en toen hij mij de eerste vraag stelde was ik opeens wel nerveus, m’n stem trilde. De jury mocht hun mening geven over de collectie en alle vier waren ze dolenthousiast over de collectie. Woorden zoals : “hier wordt ik blij van”, “mooi”, “alles klopte”, “het is bijna haute couture” werden gebruikt. Hierna ging de jury in beraad en mochten we weer backstage. Ik had er een goed gevoel over. Ik probeerde het niet te tonen, want je wilt natuurlijk niet jezelf blij maken en dan uiteindelijk niet winnen, maar ik was wel 95% overtuigd dat ik zou winnen. Helemaal mooi is toen Victoria Koblenko backstage naar me toe kwam en me complimenteerde over mijn show en mijn laatste jurk, de showstopper, aan wilde naar Amsterdam International Fashion Week!
We mochten weer voor de jury komen en de uitspraak was dat UZURI COUTURE had gewonnen! Superrrrrrrrrrrrrrrrblijj was ik! Dit keer geen tranen, maar wel heel veel trots en blijheid! Ik kon eindelijk goed slapen en rusten! En dat heb ik na die avond zekerrrrr gedaan! Now i’m ready for what comes next en geloof me ik heb heel veel dingen in de planning voor het jaar 2012! Het begon goed en ik hoop met jullie deze reis samen te kunnen vervolgen.
Uzuri love,
Audrey N M